غریبی می دهد آزارم امشب، دوباره تشنه ی دیدارم امشب، فضای چشمانم باز ابریست، هوای از تو گفتن دارم امشب



دوست داشتن نم نم باران است، که کم کم می آید و به درازا می بارد، چه زیباست اگر همواره اینگونه بباریم و ابر همیشه بهار آسمان محبت باشیم




بیا ای دل از اینجا پر بگیریم / ره کاشانه دیگر بگیریم / بیا گم کرده دیرین خود را / سراغ از لاله پر پر بگیریم



می دونم دلت گرفته من برات سنگ صبورم چی شده تنها نشستی کاش می شد اشکاتو پاک کرد



بنویس ای سنگتراش عاقبت شدم فداش ، بنویس تا بدونه عمرمو دادم براش . . .



خوشحالم که بردم چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت

خوشحالم که باختی چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت . . .